กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ณ หมู่บ้านแสนไกล
มีเด็กหนุ่มผู้แสนโดดเดี่ยวนามว่ายานาเช็ก วันหนึ่งยานาเช็กได้พบกับชายชราตาบอดนั่งอยู่หน้ากระท่อม ด้วยความมีน้ำใจ เขาจึงถามชายชราว่า
“ท่านมีอะไรให้ข้าช่วยไหมขอรับ”
ชายชราได้ยินเสียงเขาก็กล่าวตอบว่า “โอ้! ข้ากำลังต้องการคนช่วยพาแพะที่หิวโหยพวกนี้ไปที่ทุ่งหญ้า”
ยานาเช็กได้ยินดังนั้นก็ตอบตกลงทันที “ได้ซีขอรับ”
ชายชราดีใจอย่างยิ่ง แต่กระนั้นก็ตระหนักถึงอันตรายบางอย่าง จึงกล่าวเตือนเด็กหนุ่มที่มีน้ำใจผู้นั้น
“แต่เจ้าห้ามเข้าไปใกล้เนินเขาที่ชายป่าเด็ดขาด ไม่อย่างนั้นพวกแม่มดเยซินกัสจะมาจับตัวไป แม่มดใจร้ายพวกนั้นนั่นแหละ ที่ขโมยลูกตาของข้า”
“ไม่ต้องห่วงข้าหรอกขอรับ ข้าดูแลตัวเองได้” ยานาเช็กกล่าวอย่างร่าเริง ก่อนจะต้อนแพะฝูงใหญ่ของชายชราไปที่ทุ่งหญ้า
ช่วงแรก ๆ ยานาเช็กก็พาฝูงแพะไปยังทุ่งหญ้าใกล้ ๆ แต่พอนานวันเข้า เขาก็เริ่มต้อนฝูงแพะเดินไกลออกไปเรื่อย ๆ กระทั่งพาฝูงแพะมาจนถึงเนินเขาริมชายป่าในที่สุด
“ข้าไม่กลัวพวกแม่มดเยซินกัสหรอกนะ!” ยานาเช็กบอกตัวเอง
ว่าแล้วเขาก็เดินไปตัดกิ่งไม้หนามเส้นยาวมาสามกิ่ง แล้วนำมาขดพันไว้รอบศีรษะราวกับมงกุฎหนาม จากนั้นก็ไล่ต้อนแพะเข้าไปกินหญ้าในทุ่งกลางป่า
ขณะที่ยานาเช็กกำลังนั่งเฝ้าฝูงแพะกินหญ้าอย่างสงบ ทันใดนั้น ก็มีสาวงามนางหนึ่งปรากฏตัวออกมาจากป่า นางเดินเข้ามาหายานาเช็ก พลางกล่าวว่า
“ข้านำแอปเปิลมาให้เจ้า เด็กเลี้ยงแพะ” นางยื่นแอปเปิลผลสีแดงสดให้เขา
แต่ยานาเช็กรู้ทันว่านางต้องเป็นหนึ่งในแม่มดเยซินกัส ที่ปลอมตัวมาล่อลวงเขาอย่างแน่นอน จึงตอบกลับไปว่า
“ไม่ล่ะ ขอบคุณ ข้ามีแอปเปิลที่ได้รับจากเจ้านายมากพอแล้ว”
เมื่อยานาเช็กไม่ติดกับ แม่มดตนแรกก็อันตรธานหายไปทันใด
ไม่นานสาวงามคนที่สองก็ปรากฏกายขึ้น นางมอบดอกกุหลาบสีแดงให้เขา แต่ยานาเช็กก็รู้ทันอีกเช่นเคย จึงตอบว่า
“ในสวนของเจ้านายข้าน่ะ มีดอกกุหลาบเต็มไปหมด”
ได้ยินดังนั้นแม่มดตนที่สองก็อันตรธานหายไป แต่ไม่ทันไรสาวงามคนที่สามก็ปรากฏตัวขึ้น พร้อมกับหวีทองคำในมือ
นางกล่าวว่า “ให้ข้าหวีผมให้เจ้านะ เด็กเลี้ยงแพะ”
หากแต่คราวนี้ ยานาเช็กกลับถอดมงกุฎหนามของเขาออก นางแม่มดตนที่สามเห็นดังนั้นก็ยิ้มกริ่ม เดินเข้ามาใกล้ ทันใดนั้นยานาเช็กก็คว้าข้อมือนางไว้ แล้วนำกิ่งไม้หนามมาผูกรอบข้อมือเพื่อไม่ให้นางหนีหายไป ทั้งยังไม่สามารถขยับตัวเพื่อทำอันตรายแก่เขาได้
เมื่อตกอยู่ในอันตราย แม่มดตนที่สามก็ร้องลั่น “ท่านพี่ช่วยข้าด้วย!”
เสียงนั้นเรียกแม่มดสองตนแรกให้ปรากฏตัวออกมา
ยานาเช็กไม่รอช้า เขามีกิ่งไม้หนามเหลือมากพอจะทำเครื่องพันธนาการสำหรับแม่มดอีกสองตน
ว่าแล้วเขาก็รีบนำกิ่งไม้หนามไปผูกรอบข้อมือของพวกนางไว้ทัน ก่อนจะมัดพวกนางไว้กับต้นไม้ในป่า ส่วนตนเองก็รีบวิ่งกลับมาที่กระท่อม และพาชายชรามาหาพวกนาง
เมื่อทั้งห้าคนประจันหน้ากัน ยานาเช็กก็กล่าวเสียงกร้าวว่า “พวกเจ้าบอกมานะ ว่าขโมยลูกตาของเจ้านายข้าไปไว้ที่ไหน!”
แม่มดทั้งสามทำท่าน่าสงสาร และอ้อนวอนบอกว่าจะพาพวกเขาไปเอาลูกตาที่ถูกขโมยไปเอง
ว่าแล้วพวกนางก็พายานาเช็กกับชายชราลัดเลาะผ่านริมแม่น้ำลึกไปจนถึงถ้ำแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นที่ที่พวกนางใช้เก็บลูกตากองมหึมา
จากนั้นแม่มดตนแรกก็ค้นหาลูกตาคู่หนึ่งจากในภูเขาลูกตามามอบให้ชายชรา
ชายชราใส่ลูกตาเข้าไปในเบ้า แล้วก็มองภาพผ่านลูกตาคู่นั้น
“ข้าเห็นยอดไม้ไหวในเงามืด เห็นแมลงเม่าและค้างคาวโฉบบินผ่าน… นี่ไม่ใช่ลูกตาของข้า! นี่มันตาของนกฮูก เอาออกไปนะ!”
ยานาเช็กได้ยินดังนั้นก็นำลูกตาคู่นั้นออกมา แล้วจัดการผลักแม่มดตนแรกลงไปในแม่น้ำลึก
ถึงคราแม่มดตนที่สอง นางรีบค้นหาลูกตาคู่หนึ่งมามอบให้แก่ชายชรา
ชายชราใส่ลูกตาเข้าไปในเบ้า แล้วมองภาพผ่านลูกตาคู่นั้น
“ข้าเห็นสุมทุมพุ่มไม้เคี้ยวคดราวกับเขาวงกต เห็นเศษฟันหักแหลมคม และเรียวลิ้นร้อนสีแดงฉาน… นี่ไม่ใช่ลูกตาของข้า! นี่มันตาของหมาป่า เอาออกไปนะ!”
ยานาเช็กได้ยินดังนั้นก็นำลูกตาคู่นั้นออกมา แล้วจัดการผลักแม่มดตนที่สองลงไปในแม่น้ำลึก
ถึงคราแม่มดตนที่สาม นางค้นหาลูกตาคู่หนึ่งออกมาด้วยความประหม่า แล้วนำมามอบให้ชายชรา
ชายชราใส่ลูกตาเข้าไปในเบ้า แล้วก็มองภาพผ่านลูกตาคู่นั้น
“ข้าเห็นสายน้ำอันมืดมน สาหร่ายพลิ้วพันกันยุ่งเหยิง และครีบปลาเป็นเมือกลื่น… นี่ก็ไม่ใช่ลูกตาของข้า! นี่มันตาของปลา เอาออกไปนะ!”
ขณะที่ยานาเช็กกำลังจะผลักนางลงไปในแม่น้ำลึก แม่มดตนที่สามไม่อยากจะมีจุดจบแบบพี่สาวทั้งสอง จึงอ้อนวอนขอโอกาสอีกครั้ง
ยานาเช็กกับชายชราจึงให้โอกสนางเป็นครั้งสุดท้าย
แม่มดตนที่สามดีใจมาก ครานี้นางตั้งใจค้นหาลูกตาจากในกองภูเขาลูกตาอย่างดี จนในที่สุดก็ได้นำลูกตาคู่หนึ่งมามอบให้แก่ชายชรา
ชายชราใส่ลูกตาเข้าไปในเบ้า แล้วก็มองภาพผ่านลูกตาคู่นั้น ในที่สุดเขาก็ยิ้มออกมาอย่างเบิกบาน
“ข้าเห็นเนินเขางดงาม เห็นฝูงแพะของข้า และเห็นเจ้า ยานาเช็กเพื่อนที่แสนดีที่สุด… นี่คือลูกตาของข้า!”
หลังจากได้ลูกตาที่ถูกขโมยไปกลับคืนมา ยานาเช็กกับชายชราก็ปล่อยแม่มดตนที่สามให้เป็นอิสระ นางกล่าวขอบคุณทั้งสองก่อนจะหายวับไปอย่างรวดเร็ว
แล้วยานาเช็กกับชายชราก็พากันต้อนฝูงแพะกลับคืนสู่หมู่บ้านอย่างมีความสุข และไม่มีใครได้พบแม่มดยาซินกัสอีกเลยนับแต่นั้นเป็นต้นมา
เรื่อง : A World Full Of Spooky Stories : 50 Tales To Make Your Spine Tingle (Europe / A Story From Czech Republic : Grandfather’s Eyes)
แปลโดย : Nalinphas J.
เรียบเรียงเนื้อหา : มาลินทร์ (Malyn)
